یائسگی تجربه‌ای ناشناخته در مردان!


برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

یائسگی مردانه

یائسگی تجربه‌ای ناشناخته در مردان!

یائسگی تجربه‌ای ناشناخته در مردان!

برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

علل ایجاد آندروپوز “یائسگی مردانه”

آندروپوز یا یائسگی در مردان یک فرآیند طبی سالمندی و یک موقعیت فیزیکی شبیه یائسگی در زنان است که در سن 45 سالگی به بعد بروز می‌کند. در این فرآیند سطح هورمون تسترون که یکی از اصلی‌ترین هورمون‌های مردانه(آندروژن‌ها) است به طور پیوسته کاهش می‌یابد و مرد علایمی‌ نظیر گرگرفتگی، افسردگی و تغییرات خلق و خوی را تجربه می‌کند.

علاوه بر فرآیند طبیعی سالخوردگی و افزایش سن عواملی نظیر برخی از بیماری‌های قلبی، استفاده طولانی مدت از برخی داروها، افسردگی، چاقی و دیوانگی که بر تولید هورمون تسترون تاثیر دارند می‌توانند آغازکننده زودرس آندروپوز باشند. در تاریخ پزشکی همواره سخنانی در مورد یائسگی مردان میانسال یافت می‌شود و اولین بار لفظ آندروپوز توسط اچ هالفورد(1813) و سپس توسط  ای وارنر(1930) مطرح گشت و بیان شد تعدادی از مردان یک دروه یائسگی را شبیه به آنچه در زنان است با یک شدت کمتر ولی با تداوم بیشتر را تجربه می‌کنند.

در این زمینه تئوریایی نظیر تئوری بیولوژیکی و تئوری روانی- اجتماعی مطرح گشت که به ترتیب بیان می‌دارند که تغییرات فیزیکی در مقدار هورمون‌های مترشحه بدن و سیستم روانی- اجتماعی و فشارهای روانی ایجاد کننده آندروپوز هستند. عللی نظیر از دست دادن اشتیاق به کار مانند اخراج از کار، تغییرات ناگهانی در همسر، از دست دادن فرصت‌های مناسب در زندگی و ناتوانی جسمی‌ اثبات کننده این تئوری‌اند.

تفاوت های یائسگی در مردان و زنان:
یائسگی در زنان به دلیل کاهش تولید هورمون استروژن است در حالی که در مردان به دلیل کاهش تولید هورمون تسترون است. بر خلاف خانم‌ها مردان علایم مشخص نظیر کاهش یا قطع قاعدگی ندارند که ورود آنها را به این مرحله نشان دهد. زنان در این دوره باروری خود را به طور کامل از دست می‌دهند در حالی که مردان هرگز باروری خود رابه طور کامل در طی آندروپوز از دست نمی‌دهند.

تولید هورمون کم می‌شود ولی هرگز قطع نمی‌گردد گرچه ممکن است از میزان موفقیت باروری کاسته شود ولی با تولید اسپرم همچنان به فرد اجازه داده می‌شود فرزندان سالمی‌ را حتی در دهه 80 زندگی داشته‌باشند.

علائم آندروپوز
با افزایش سن و کاهش تدریجی هورمون تسترون یک سری از تغییرات جسمی‌ و روانی تحت عنوان سندرم PadamPartialandroyendeficitin) theagingmale) در بدن روی می‌دهد. اصلی‌ترین علامت آندروپوز خستگی و بی حوصلگی است. افسردگی، خشم، افزایش تحریک‌پذیری و کاهش فعالیت جنسی از بارزترین علایم آن است. به طوری که 80% مردان دارای مشکل کاهش تمایلات جنسی دارند.

از دیگر علایم می‌توان به تغییر در اندام‌ها و کاهش توده ماهیچه‌ای بدن، گرگرفتگی، کاهش لذت از زندگی، کاهش حافظه و سطح کارآیی، تکرار ادرار بخصوص در شب، یبوست، کاهش قد، ریزش مو و وجود دردهای استخوانی اشاره کرد.

نقش تسترون در بدن:
همانطور که بیان شد علت اصلی بروز آندروپوز کاهش سطح تسترون در بدن است. تسترون در بدن عهده دار دو نقش اساسی است:
1- مسئول توانایی عملکرد جنسی مردان نظیر تولید و آزادسازی اسپرم، داشتن رفتار جنسی نرمال و شروع فعالیت جنسی

2- ویژگی‌های جنسی ثانویه مانند توده ماهیچه‌ای بدن، موهای بدن، بم شدن صدا و حالت بدن بر همین اساس می‌توان گفت که کیفیت ژنتیکی اسپرم با افزایش سن کاهش می‌یابد و حتی در درمان‌های تلقیح داخل رحمی ‌مورد استفاده در نازایی میزان زمان لازم برای دستیابی به یک حاملگی با افزایش سن به طور قابل‌ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. لازم به ذکر است تسترون در بدن به دو حالت آزاد و متصل به گلوبولین یافت می‌شود.

رابطه بین هورمون استروژن و اندروپوز:
هورمون استروژن نوعی هورمون جنسی زنانه است که در دوران یائسگی زنان کاهش می‌یابد. تولید استروژن به مقدار کم در ساختار هورمونی بدن مردان طبیعی است همچنان که زنان تولید کمی‌ از تسترون در بدن خود دارند.

بدن مردان می‌تواند بخشی معینی از هورمون تسترون را به استروژن تبدیل کند و در این میان از آنزیم آروماتاز کمک می‌گیرد. استروژن برای مغز مردان بسیار سودمند است و هر چه قدر مرد پیرتر می‌شود تولید این آنزیم بالاتر می‌رود ولی اگر سطح هورمون استروژن غیر قابل کنترل شود با اثرات مردانه هورمون تسترون رقابت می‌کند. گفتنی است استروژن به شدت اثر تسترون را کاهش می‌دهد و این عامل باعث افزایش خطر حمله قلبی و افزایش رشد سلول های پروستات می‌شود.

چاقی و آندروپوز:
در بسیاری از موارد چاقی به خصوص در قسمت‌های شکمی‌ به عدم تعادل هورمون‌های مردانه نسبت داده شده است. سلول‌های چربی حاوی تعداد زیادی آنزیم آروماتاز و استروژن هستند که در چربی تولید و ذخیره شده‌اند. سلول‌های چربی آنزیم آروماتاز را سنتنر کرده که سبب تغییر هورمون‌های مردانه به استروژن می‌شود. بنابراین افزایش چربی سبب می‌گردد سطح هورمون استروژن افزایش ‌یابد.

تهدیدات زندگی مشترک در دوران آندروپوز:
* انجام کارهای خطرناک و مبالغه‌آمیز توسط مرد تا بتواند مردانگی‌اش را به خودش ثابت کند.
* مرد ممکن است افسرده، دچار شک و تردید و دلسردی و ناامیدی در زندگی گردد.
*ممکن است به طور موقت به دلیل شرایط مهم انگاشته شود و این حالت می‌تواند فرد را به سمت خیانت در زندگی سوق دهد.
* طلاق

درمان آندروپوز:
آندروپوز همانند یائسگی زنان دارای درمان است اما متفاوت.
این درمان‌ها عبارتند از:درمان جایگزینی با هورمون تسترون TRT، استفاده از تولیدات گیاهی، رژیم غذایی مناسب، حمایت‌های روحی از سوی خانواده و داشتن خواب کافی و فعالیت‌های ورزشی منظم.

-درمان جایگزینی با هورمون تسترون testestvonkeplace therapy :
TRT از ابتدایی‌ترین درمانها در آندروپوز است و هدف آن برگرداندن سطح تسترون به مقدار طبیعی است. این درمان تاثیر بالایی داشته و از علایم آندروپوز به شدت می‌کاهد. TRT به اشکال تزریقی، خوراکی و انواع ژل کاربرد دارد و در کل می‌توان گفت علاوه برداشتن اثر محافظتی بر روی بیماری‌های قلبی، دیابت و کندذهنی می‌تواند میل جنسی را افزایش داده، قوای بدنی را بهبود بخشیده و قدرت ماهیچه‌ای را افزایش دهد.

تولیدات گیاهی:
طبق تحقیقات انجام شده تولیدات گیاهی سطح تسترون آزاد خون را افزایش داده و باعث ثبات آن می‌شوند در نتیجه از علایم آندروپوز می‌کاهند. همچنین این موارد به بدن کمک می‌کنند خود تولید طبیعی داشته باشد بدون اینکه احتیاجی به جایگزینی با منبع خارجی داشته‌باشد.
عصاره گزنه و آلوی آفریقایی دو گیاه مورد استفاده هستند. عصاره گیاه دارای منحصر به فردترین کارآیی است و در مورادی دیده شده است بهتر از سایر درمانها جواب می‌دهد.

رژیم غذایی مناسب:
با توجه به برخی از علایم آندروپوز موراد زیر توصیه می‌شود:
در درمان گرگرفتگی بایستی از چای، قهوه، غذاهای پرادویه و بسیار شیرین پرهیز نمود و از مایعات فراوان استفاده کرد. در نوسانات خلتی به دلیل اختلال در سروتونین استفاده از حبوبات و غلات توصیه می‌شود همچنین در مورد پوکی استخوان مصرف شیر، سویا، ماست کم چربی، ماهی آزاد، سبزیجات سبز رنگ و انجیر و در مورد بیماری‌های قلبی مصرف غذاهای حاوی روغن امگا3 مانند روغن ماهی آزاد بسیار سودمند است.

نقش همسر در دوران آندروپوز:
برقرای یک ارتباط صمیمانه با همسر در این موقعیت یکی از اساسی‌ترین مسائل است و مهم است که خانواده این ارتباط راحفظ کند.
راهکارهای زیرین برای دستیابی به این ارتباط صمیمانه توصیه می‌گردد:
1- سعی در فهمیدن احساسات و اهداف همسر
2- گوش‌دادن به حرف‌های همسر، گفتن حرف‌های دلنشین و تحسین برانگیز و ایجاد دلگرمی
3- انجام مشورت در امور زندگی برای اینکه به همسر خود نشان دهد که تغییرات امروز در ازای کسب تجربه است.
4- عدم تقاضای چیزی که مرد را تحت فشار قرار دهد. (حذف هر عامل آزاردهنده)
5- کمک برای پذیرفتن این مطلب که برخی از اهداف دستنیافتنی‌اند.
6- برنامه‌ریزی برای دوران بازنشستگی

7- انجام تفریحات سالم و مهیج
8- گذراندن اوقات بیکاری با دوستان و حتی پیدا کردن دوستان جدید
9- انجام مشاوره و معاینات جسمی
10- در نهایت اینکه اندروپوز فصلی طبیعی از زندگی یک مرد است. یک مساله درونی است که مرد باید آن را به عنوان یک واقعیت دوران میانسالی بپذیرد و بداند می‌تواند به طور کامل نقش پدر و همسر را در طی یا بعد از دوران آندروپوز ایفا کند.

منبع:نشریه دانش تغذیه
seemorgh.com

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
سید جابر جعفری

نشانه های یائسگی در مردان


یائسگی, یائسگی در مردان

نشانه های یائسگی در مردان

نشانه های یائسگی در مردان

برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

شناخت علائم یائسگی مردانه

علائم یائسگی در مردان
یائسگی در مردان یک فرایند پیچیده و هنوز مورد بحث و جدل است. امروزه با افزایش طول متوسط عمر در جوامع مختلف، کیفیت زندگی در مردان مسن بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در مردان، افزایش سن همراه با کاهش پیشروندة سطح هورمون مردانه یا همان تستوسترون می باشد. اگر میزان غلظت تستوسترون خون در افراد مسن، کمتر از میزان حداقل در افراد جوان باشد، آنرا اصطلاحاً یائسگی مردانه یا کم کاری غدد جنسی (بیضه ها) می نامند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) از یائسگی مردانه تحت عنوان “کم کاری غدد جنسی دیر رس” در مردان یاد می کند.

این تغییر هورمونی سبب ایجاد یک مجموعه ای از علائم جسمی و روانی می گردد. یائسگی مردانه چیزی نیست به جز کمبود هورمون مردانه یا تستوسترون. کاهش تستوسترون وابسته به سن است، و با بالا رفتن سن بیشتر کاهش می یابد. با بالا رفتن سن علاوه از اینکه میزان تستوسترون خون کاهش می یابد، از حساسیت بافتها به تستوسترون نیز کاسته می شود. کاهش طولانی مدت میزان تستوسترون خون، دارای اثرات سوء بر روی استخوان، عضله، مغز و چربیهای خون است.

کاهش میزان تستوسترون خون در مردان از حدود 30 سالگی شروع و پس از آن تقریباً هر سال یک درصد از میزان تستوسترون خون کاسته می شود. در هفت درصد مردان 60-40 ساله، و 70 درصد مردان 79-70 ساله، میزان تستوسترون خون کمتر از حداقل آن در افراد جوان خواهد بود.

علائم اصلی کاهش تستوسترون در مردان عبارتند از:

کاهش میل جنسی، تحلیل رفتن تودة عضلانی بدن به همراه کاهش قدرت عضلانی، کاهش توان عملکرد فیزیکی و گاها ذهنی، افسردگی، تغییر در رفتار، خستگی، تحریک پذیری و گاهاً گُرگرفتگی.غالباً علائم فوق به بالا رفتن سن و پیری نسبت داده می شوند، در صورتیکه مشکل بالا رفتن سن یا پیری نیست.

برخلاف خانمها، شروع یائسگی در مردان غیر قابل پیش بینی و تدریجی است، و این سبب می شود که در تشخیص و درمان اینگونه مردان تعلل پیش آید. ما بین 75-25 سالگی یک کاهش پیشرونده در عملکرد بیضه ها (که محل اصلی تولید هورمون مردانه است) اتفاق می افتد، این کاهش ما بین 50-45 سالگی به حداکثر می رسد، طوریکه میزان تستوسترون آزاد خون 50 درصد کاهش می یابد.

موضوع حائز اهمیت این است که در مردان میانسالی (70-40 ساله) که میزان تستوسترون خون کاهش می یابد، خطر تصلب شرائین که پیش درآمد سکتة قلبی و مغزی است، بیشتر می شود. در حقیقت هورمون مردانه یک عامل حفاظتی در مقابل تصلب شرائین است. یک عده عوامل در کاهش میزان تستوسترون خون دخیل هستند، مثل سوء مصرف الکل، چاقی، بیماری قند، و مصرف بعضی از داروها. تشخیص یائسگی در مردان می تواند مشکل باشد، چون تمامی علائم به یک باره ظاهر نمی شوند و بروز علائم تدریجی و در ضمن شدت علایم متغیر است.

بررسیها نشان داده اند که تجویز هورمونهای مردانه در این افراد، سبب افزایش میل جنسی، افزایش توده عضلانی بدن و قدرت عضلانی، افزایش عملکرد ذهنی، کاهش LDL (چربی مضر) و افزایش مختصر HDL (چربی مفید خون) می شود. یک بررسی اخیر نشان داده است که یک رابطة معکوس ما بین میزان تستوسترون آزاد خون و علائم افسردگی وجود دارد. یعنی هر قدر میزان تستوسترون خون اندک باشد، میزان علائم افسردگی بیشتر است. یا به عبارت دیگر، مردان مسنی که با علائم افسردگی مراجعه می کنند، لازم است از نظر وجود یائسگی مردانه بررسی شوند، و در صورت لزوم از تجویز بی مورد داروهای ضد افسردگی، که بعضاً هم پر عارضه هستند، اجتناب کرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

یائسگی مردانه

نحوه تشخیص یائسگی در مردان
برای تشخیص یائسگی در مردان یک پرسشنامة معتبری از طرف دانشگاه سنت لوئیس ابداع شده است، که در آن 10 پرسش زیر از فردی که مشکوک به یائسگی مردانه است پرسیده می شوند:
1. آیا میل جنسی در شما کاهش یافته است؟
2. آیا شما احساس نمی کنید که فاقد انرژی هستید؟
3. آیا توان عضلانی و مقاومت شما کاهش یافته است؟
4. آیا شما فکر نمی کنید که قدتان کوتاه شده است؟
5. آیا شما فکر نمی کنید که دیگر از زندگی کمتر لذت می برید؟
6. آیا شما احساس غمگینی یا عصبانیت نمی کنید؟
7. آیا شدت نعوظ در شما کاسته نشده است؟
8. آیا شما اخیراً احساس نمی کنید که از توانائی شما در انجام ورزشهای مختلف کاسته شده است؟
9. آیا شما پس از خوردن نهار به خواب نمی روید؟
10. آیا اخیراً توانائی شما در انجام کارهایتان کم نشده است؟

اگر فردی به سئوالات 1 و 7 و یا سه سئوال از 10 سئوال فوق جواب مثبت دهد، مشکوک به کاهش هورمون مردانه است. بایستی تأکید کرد که صرف داشتن علائم فوق، دلالت بر وجود یائسگی مردانه نیست، تائید تشخیص پس از انجام آزمایشات دقیق خواهد بود. پرسشنامه فوق فقط یک ابزار جهت ارزیابی می باشد.

کمبود هورمون مردانه مختص سنهای بالا نیست، بلکه می تواند در مردان کم سن و سال نیز اتفاق بیفتد. ولی بایستی به این نکته توجه کرد که تجویز نابجای هورمونهای مردانه و در رأس آنها تستوسترون، می تواند همراه با عوارض بالقوه خطرناک باشد.

عارضة اصلی تجویز تستوسترون، افزایش تعداد گلبولهای قرمز خون (افزایش غلظت خون) می باشد. افزایش غلظت خون در مردان مسن، سبب افزایش خطر لخته شدن خون در اعضاء مختلف از جمله عروق قلب می شود. در مردان بالای 50 سال، پروستات شروع به بزرگ شدن می کند که منجر به ایجاد مشکلات ادراری در مردان می شود، علاوه از آن، تقریباً 20 درصد مردان بالای 50 سال، دارای سرطان پروستات مخفی هستند.

تجویز تستوسترون در مردان، بزرگ شدن پروستات را تسریع می کند و در صورت وجود سرطان پروستات سبب رشد سریع آن می شود. علاوه از آن، تجویز نابجای هورمونهای مردانه می تواند بسیار خطرناک باشد. برخلاف تصور عامة مردم، در مردانیکه سطح تستوسترون خون آنها طبیعی است و مبتلا به کم کاری غدد جنسی نمی باشند، تجویز تستوسترون نه تنها سبب افزایش میل جنسی یا توان جنسی نمی شود، بلکه منجر به تحلیل رفتن بیضه ها، و از بین رفتن قدرت باروری در مردان می گردد.

مردان جوان متعددی هستند که بنا به توصیه دوستان جهت بدنسازی از هورمونهای مردانه بطور وسیع استفاده کرده اند و موقع مراجعه تقریبا بیضه های آنها از بین رفته بود، که متأسفانه در این مرحله کمک چندان زیادی به این بیماران نمی توان کرد.تشخیص صحیح کمبود هورمون تستوسترون در مردان مشکل است و نیاز به دقت بالینی و اطلاعات کافی دارد.

جهت اطلاع خوانندگان گرامی مختصراً در مورد میزان تستوسترون خون توضیحاتی را ارئه می کنم. تستوسترون در خون به دو شکل می باشد، یک قسمت از آن (98 درصد) که به آلبومین و یا گلوبولین مخصوصی می چسبد وتحت عنوان تستوسترون متصل شده نامیده می شود، و مابقی تستوسترون (2 درصد) که بصورت آزاد در خون در حال گردش است و به تستوسترون آزاد معروف است. مجموع تستوسترون متصل شده و تستوسترون آزاد، نشاندهندة میزان تستوسترون تام خون است.

همین تستوسترون آزاد است که اثرات فیزیولوژیک آن را در بدن فراهم می کند. به عبارت دیگر، یکی از ملزومات تشخیصی حالت یائسگی مردانه، اندازه گیری تستوسترون آزاد خون، نه اندازه گیری صرف تستوسترون تام خون می باشد.

تجویز آگاهانه و مقطعی تستوسترون در مردانیکه دچار یائسگی شده اند (مجدداً تاکید می شود که نه در همة مردان) می تواند در بهبود مشکلات فیزیکی، ذهنی، و جنسی آنها کمک بسزائی بکند. در این مردان هورمون درمانی میزان بیماریهای قلبی عروقی را نیز کاهش می دهد.

یک بررسی اخیر نشان داده است که در مردانیکه سطح تستوسترون خون آنها بطور مرضی کاهش یافته است، شانس ابتلاء به بیماری آلزایمر در آنها بیشتر از مردان طبیعی است. با بالا رفتن سن تودة عضلانی بدن کاهش می یابد، که این کاهش تودة عضلانی همراه با درد ناحیة دنبالچه و افزایش شکنندگی استخوان دنبالجه می باشد.

تجویز تستوسترون در این مردان سبب بهبود قابل ملاحظه در درد ناحیة دنبالچه می شود. حتی در مردانیکه کاهش مرضی هورمون مردانه (یائسگی) توسط بررسیهای دقیق تائید می شود، قبل از تجویز تستوسترون بیمار بایستی بطور کامل معاینه شده و یک عده آزمایشاتی از جمله از نظر سرطان پروستات بعمل آید.

هورمون تستوسترون به چهار شکل در بازار داروئی دنیا عرضه می شود:

خوراکی، موضعی، تزریقی عضلانی و کاشت زیر جلدی. تستوسترون خوراکی بشدت برای کبد سمی است و امروزه مصرف آن منسوخ شده است. تزریق عضلانی تستوسترون هر سه هفته یک بار می باشد، ولی در روزهای اول پس از تزریق میزان تستوسترون خون خیلی بیش از حد طبیعی می شود، و در هفتة سوم کمتر از میزان لازم می گردد.

بهترین روش تجویز، استفاده از برچسبهای جلدی تستوسترون می باشد، که در این روش یک تکه چسب مانند به پوست (مثلا بازو) چسبانده می شود که از آن تستوسترون یصورت آهسته آزاد شده و همان حالت طبیعی بدن را تقلید می نماید. مردانی که تحت درمان با تستوسترون هستند، بایستی بدقت تحت نظر گرفته شوند و بصورت سریال هم معاینه شوند و هم تحت آزمایشات لازم قرار گیرند.

منبع : 7sib.ir

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
سید جابر جعفری